Ne znam mnogo toga,
ali znam da sanjam otvorenih očiju,
da ne vjerujem ljudima koji ne piju kafu,
da čeznem za samoćom,
da jedem prekomjerno,
da lijena sam,
da pomislim na smrt najmanje dva puta dnevno,
da se radujem kišnim trenucima ispod jorgana,
da čekam zalazak sunca da bih izašla vani,
da ne vjerujem u sebe,
da ne vjerujem,
ali znam da sanjam otvorenih očiju,
da ne vjerujem ljudima koji ne piju kafu,
da čeznem za samoćom,
da jedem prekomjerno,
da lijena sam,
da pomislim na smrt najmanje dva puta dnevno,
da se radujem kišnim trenucima ispod jorgana,
da čekam zalazak sunca da bih izašla vani,
da ne vjerujem u sebe,
da ne vjerujem,
i to da pored njega znam
malo otvorenije,
malo srećnije.
malo otvorenije,
malo srećnije.
Нема коментара:
Постави коментар